Apache HTTP Sunucusu Sürüm 2.2

| Açıklama: | Birden fazla Çok Süreçlilik Modülü (MPM) tarafından gerçeklenmiş yönergeler bütünü. |
|---|---|
| Durum: | MPM |
AcceptMutex
ChrootDir
CoreDumpDirectory
EnableExceptionHook
GracefulShutdownTimeout
Group
Listen
ListenBackLog
LockFile
MaxClients
MaxMemFree
MaxRequestsPerChild
MaxSpareThreads
MinSpareThreads
PidFile
ReceiveBufferSize
ScoreBoardFile
SendBufferSize
ServerLimit
StartServers
StartThreads
ThreadLimit
ThreadsPerChild
ThreadStackSize
User| Açıklama: | Apache HTTPd Sunucusunun ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya sokmak için kullandığı yöntemi belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | AcceptMutex Default|yöntem |
| Öntanımlı: | AcceptMutex Default |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | prefork, worker |
AcceptMutex yönergesi Apache HTTPd Sunucusunun
ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya
sokmak için kullandığı yöntemi
belirler. Apache 2.0’dan önce, yöntem sadece derleme sırasında
seçilebiliyordu. Kullanılacak en uygun yöntem mimariye ve platforma aşırı
derecede bağımlıdır. Bu konuda daha ayrıntılı bilgi edinmek için Başarım Arttırma İpuçları belgesine
bakabilirsiniz.
Bu yönergeye değer olarak Default belirtilmişse derleme
sırasında seçilen öntanımlı yöntem kullanılacaktır. Diğer olası yöntemler
aşağıda listelenmiştir. Tüm yöntemlerin tüm platformlarda mevcut
olmadığına dikkat ediniz. Eğer belirtilen yöntem mevcut değilse hata
günlüğüne mevcut yöntemlerin listesini içeren bir ileti yazılacaktır.
flockLockFile yönergesi ile
belirtilen dosyayı kilitlemek için flock(2) sistem
çağrısı kullanılır.fcntlLockFile yönergesi ile
belirtilen dosyayı kilitlemek için fcntl(2) sistem
çağrısı kullanılır.posixsempthreadsysvsemSisteminiz için derleme sırasında seçilmiş öntanımlı yöntemi öğrenmek
isterseniz LogLevel yönergesine
debug değerini atayabilirsiniz. Öntanımlı AcceptMutex, ErrorLog
ile belirtilen günlük dosyasına yazılacaktır.
Çoğu sistemde, pthread seçeneği seçildiği takdirde,
AcceptCntl muteksi tutulurken bir çocuk süreç anormal
şekilde sonlanırsa, muteksi kurtarmak için sunucunun elle yeniden
başlatılması gerekecektir.
Solaris, bir muteks tutulurken, bir çocuk süreç anormal şekilde sonlandıktan sonra muteksin Apache tarafından kurtarılmasına imkan veren bir mekanizma sağlaması sebebiyle diğerlerinden ayrılır.
Sisteminiz pthread_mutexattr_setrobust_np() işlevini
gerçekliyorsa pthread seçeneğini gönül rahatlığıyla
kullanabilirsiniz.
| Açıklama: | Başlatıldıktan sonra Apache’nin chroot(8) yapacağı dizin |
|---|---|
| Sözdizimi: | ChrootDir /dizin/yolu/ |
| Öntanımlı: | none |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | event, prefork, worker |
| Uyumluluk: | Apache 2.2.10 ve sonrasında mevcuttur. |
Bu yönerge sunucu başlatıldıktan sonra istekleri kabul etmeye
başlamadan önce sunucunun belirtilen dizine chroot(8)
yapmasını söyler.
Sunucuyu chroot altında çalıştırmanın basit bir işlem olmadığını ve özellikle CGI veya PHP gibi betikler çalıştırıyorsanız bazı ek ayarlamaların yapılması gerektiğini unutmayınız. Bu özelliği kullanmaya çalışmadan önce chroot işlemi hakkında yeterli bilgiye sahip olduğunuzdan emin olmalısınız.
| Açıklama: | core dosyasını dökümlemek üzere Apache’nin geçmeye
çalışacağı dizin. |
|---|---|
| Sözdizimi: | CoreDumpDirectory dizin |
| Öntanımlı: | Öntanımlı değer için aşağıdaki açıklamaya bakınız |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_winnt, prefork, worker |
Bu yönerge core dosyasını dökümlemek üzere Apache’nin
geçmeye çalışacağı dizini belirler. ServerRoot dizini öntanımlı dizin olmakla
birlikte, bu dizin kullanıcılar tarafından yazılabilir bir dizin
olmadığından bir core dosyası dökümlenmez. Hata ayıklama
amacıyla bir core dosyası dökümlemek isterseniz farklı bir
yer belirtmek için bu yönergeyi kullanabilirsiniz.
core dökümlemekApache root olarak başlatılıp başka bir kullanıcıya geçilirse Linux
çekirdeği süreç tarafından yazılabilir olsa bile core
dökümlemeyi iptal eder. Eğer
CoreDumpDirectory yönergesi ile açıkça bir
dizin belirtirseniz, Apache (2.0.46 ve sonraki sürümleri), Linux 2.4 ve
sonrasında core dökümlemeyi yeniden
etkinleştirecektir.
core dökümlemekBSD-sistemlerde (FreeBSD gibi) suid-çalıştırılabilirlerinin
core dökümlemesini etkinleştirmek için
kern.sugid_coredump değişkenine 1 atayın.
| Açıklama: | Bir çöküş sonrası olağandışılık eylemcilerini çalıştıracak kancayı etkin kılar. |
|---|---|
| Sözdizimi: | EnableExceptionHook On|Off |
| Öntanımlı: | EnableExceptionHook Off |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | prefork, worker |
| Uyumluluk: | Sürüm 2.0.49 ve sonrasında mevcuttur |
Güvenlik sebebiyle bu yönerge sadece Apache
--enable-exception-hook seçeneği ile yapılandırılmışsa
kullanılabilir olacaktır. Bu, harici modüllerin eklenmesine ve bir çocuk
sürecin çöküşü sonrası bir şeyler yapmaya izin veren bir kancayı etkin
kılar.
Bu kancayı kullanan iki modül (mod_whatkilledus ve
mod_backtrace) zaten vardır. bunlar hakkında daha fazla bilgi
edinmek için Jeff Trawick'in EnableExceptionHook sitesine bakabilirsiniz.
| Açıklama: | Sunucunun nazikçe kapatılmasının ardından ana süreç çıkana kadar geçecek süre için bir zaman aşımı belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | GracefulShutDownTimeout saniye |
| Öntanımlı: | GracefulShutDownTimeout 0 |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | prefork, worker, event |
| Uyumluluk: | Sürüm 2.2 ve sonrasında mevcuttur |
GracefulShutdownTimeout yönergesi, sunucuya
"nazikçe dur" sinyali gönderildikten sonra mevcut bağlantılara hizmet
sunmaya daha kaç saniye devam edebileceğini belirtir.
Bu değerin 0 olarak belirtilmesi, sunucunun bekleyen bütün
isteklere hizmet sunumu tamamlanıncaya kadar (gerekirse sonsuza kadar)
bekleyebileceği anlamına gelir.
| Açıklama: | İsteklere yanıt verecek sunucunun ait olacağı grubu belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | Group unix-grubu |
| Öntanımlı: | Group #-1 |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpmt_os2, prefork, worker |
| Uyumluluk: | Apache 2.0’dan itibaren sadece sunucu geneli için geçerlidir. |
Group yönergesi, sunucunun hangi grup altında
isteklere yanıt vereceğini belirler. Bu yönergenin uygulanabilmesi için
sunucunun root olarak çalıştırılmış olması gerekir.
Sunucuyu root dışında bir kullanıcı başlattığı takdirde,
sunucu belirtilen gruba geçemez ve kullanıcının kendi grubunda
çalışmaya devam eder. unix-grubu şunlardan biri olabilir:
# ardından grup numarası
Group www-group
Çalışan sunucu için özellikle yeni bir grup atamanız önerilir. Bazı
sistem yöneticileri nobody grubunu kullanırlar fakat
bu her zaman mümkün olmadığı gibi arzulanan da değildir.
Ne yaptığınızı ve ne tehlikelere yol açacağınızı bilmiyorsanız
Group (veya User) yönergesine değer olarak
root atamayınız.
Özel bilgi: Bu yönergenin <VirtualHost> taşıyıcısı içinde kullanımı
artık desteklenmemektedir. Sunucunuzu suexec için
yapılandırırken SuexecUserGroup yönergesini
kullanınız.
| Açıklama: | Sunucunun dinleyeceği IP adresini ve portu belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | Listen [IP-adresi:]port-numarası
[protokol] |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker, event |
| Uyumluluk: | Apache 2.0’dan beri gerekli yönergelerden biridir. protokol argümanı 2.1.5 sürümünde eklenmiştir. |
Listen yönergesi Apache’yi sadece belli IP
adreslerini ve portlarını dinlemeye sevkeder.
Listen artık belirtilmesi zorunlu yönergelerden
biridir. Yapılandırma dosyasında bulunmadığı takdirde sunucu
başlatılırken başarısız olacaktır. Bu Apache Sunucusunun önceki
sürümünde böyle değildi.
Listen yönergesi Apache’ye, sadece belli
portlardan veya IP adresi ve port çiftlerinden gelen istekleri kabul
etmesini söyler. Eğer sadece port numarası belirtilmişse sunucu
belirtilen portu bütün ağ arabirimlerinde dinleyecektir. Eğer portla
birlikte bir IP adresi de belirtilmişse, sunucu belirtilen portu sadece
belirtilen arabirimden dinleyecektir.
Çok sayıda IP adresi ve port belirtmek için çok sayıda
Listen yönergesi kullanılabilir. Sunucu bu
durumda belirtilen bütün IP adreslerinden ve portlardan gelecek
isteklere yanıt verecektir.
Örneğin sunucunun hem port 80 hem de port 8000’den istek kabul etmesini istiyorsanız bunu şöyle belirtebilirsiniz:
Listen 80
Listen 8000
Sunucunun belirtilen iki ağ arabiriminden ve port numarasından gelen bağlantıları kabul etmesi için şu yapılandırmayı kullanabilirsiniz:
Listen 192.170.2.1:80
Listen 192.170.2.5:8000
IPv6 adresleri belirtilirken örnekteki gibi köşeli ayraçlar arasına alınmalıdır:
Listen [2001:db8::a00:20ff:fea7:ccea]:80
İsteğe bağlı protocol argümanı çoğu yapılandırmada gerekli
değildir. Belirtilmediği takdirde. port 443 için https ve
tüm diğer portlar için http öntanımlıdır. Protokol, isteği
hangi modülün elde edeceğinin ve AcceptFilter yönergesi ile protokole özgü
hangi en iyilemelerin uygulanacağının saptanmasında kullanılır.
Protokol belirtme ihtiyacını sadece standartdışı portlar
çalıştırıyorsanız duyarsınız. Örneğin, port 8443 üzerinde bir
https sitesi çalıştırmak istiyorsanız bunu şöyle
belirtebilirsiniz:
Listen 192.170.2.1:8443 https
Listen
yönergesinde belirtilmesi bir "adres kullanımda" (Address already
in use) hatasına yol açar.
| Açıklama: | Bekleyen bağlantılar kuyruğunun azami uzunluğunu belirler |
|---|---|
| Sözdizimi: | ListenBacklog kuyruk-uzunluğu |
| Öntanımlı: | ListenBacklog 511 |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker |
Bekleyen bağlantılar kuyruğunun azami uzunluğu. Genellikle bu ayar ne
gerekir ne de istenir. Ancak bazı sistemlerde TCP SYN yüklenme
saldırılarına karşı bu değerin arttırılması gerekebilir.
kuyruk-uzunluğu parametresi için listen(2)
işlevinin açıklamasına bakınız.
Bu değer çoğunlukla işletim sistemi tarafından daha küçük bir sayıyla sınırlanır. Bu, işletim sistemine bağlı olarak değişiklik gösterir. Ayrıca, çoğu işletim sisteminin kuyruk-uzunluğu parametresi ile ne belirttiğinize bakmaksızın kendisi için atanmış değeri (fakat normal olarak daha büyüğünü) kullanacağına dikkat ediniz.
| Açıklama: | Apache HTTPd Sunucusunun ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya sokarken kullandığı kilit dosyasının yerini belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | LockFile dosya |
| Öntanımlı: | LockFile logs/accept.lock |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | prefork, worker |
LockFile yönergesi, AcceptMutex yönergesi fcntl
veya flock değeri ile belirtildiği takdirde kullanılan
kilit dosyasının yerini belirler. Bu yönerge normalde öntanımlı
değeriyle bırakılır. Değişmesini gerektiren ana sebep, logs
dizininin ağ dosya sisteminde (NFS) yeralması halinde kilit
dosyasının bir yerel diskte saklanması gereğidir. Ana sürecin
süreç kimliği dosyaya kendiliğinden eklenir.
Bu dosyayı herkesin yazabildiği /var/tmp gibi bir dizine
koymaktan kaçınmak gerekir. Çünkü, bu takdirde, birileri sunucunun
hizmet sunmaya başlarken oluşturacağı kilit dosyası ile aynı isimde
bir dosya oluşturarak hizmet reddi saldırısı (DoS) başlatabilir.
| Açıklama: | Aynı anda işleme sokulacak azami bağlantı sayısı |
|---|---|
| Sözdizimi: | MaxClients sayı |
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, prefork, worker |
MaxClients yönergesi aynı anda işleme sokulacak
bağlantı sayısını sınırlamak için kullanılır. MaxClients bağlantı isteğinden fazlası geldiği takdirde bu
istekler normal olarak kuyruğa alınıp bekletilir. Kuyrukta bekletilecek
isteklerin azami sayısı ise ListenBacklog yönergesi ile belirlenir. İstek sunmakta olan
çocuk süreçlerden biri serbest kaldığında bekletilen bağlantılardan
birine hizmet sunulmaya başlanır.
Evreli olmayan sunucularda (prefork gibi)
MaxClients yönergesi istekleri sunmak için
başlatılacak çocuk süreçlerin azami sayısını belirler. Öntanımlı değer
256 olup bu değeri arttırmak isterseniz ServerLimit değerini de
arttırmalısınız.
Çok evreli ve melez sunucularda (beos veya
worker gibi) MaxClients
yönergesi istemcilere hizmet verecek evre sayısını sınırlar. Öntanımlı
değer beos için 50 iken melez MPM’ler için
ServerLimit ile ThreadsPerChild çarpımıdır (16 x
25). Bu bakımdan MaxClients değerini 16
süreçten fazlasına ayarlamak için ServerLimit değerini de
arttırmalısınız.
| Açıklama: | free() çağrılmaksızın ana bellek ayırıcının
ayırmasına izin verilen azami bellek miktarını belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | MaxMemFree kB-sayısı |
| Öntanımlı: | MaxMemFree 0 |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_netware, prefork, worker, mpm_winnt |
MaxMemFree yönergesi, free()
çağrılmaksızın ana bellek ayırıcının ayırmasına izin verilen azami
bellek miktarını kB cinsinden belirler. Bir değerle belirtilmediğinde
veya 0 değeriyle belirtildiğinde eşik sınırsız
olacaktır.
| Açıklama: | Tek bir çocuk sürecin ömrü boyunca işleme sokabileceği istek sayısını sınırlamakta kullanılır. |
|---|---|
| Sözdizimi: | MaxRequestsPerChild sayı |
| Öntanımlı: | MaxRequestsPerChild 10000 |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker |
MaxRequestsPerChild yönergesi, tek bir çocuk
sürecin işleme sokabileceği istek sayısını sınırlamakta kullanılır.
MaxRequestsPerChild istekten sonra çocuk süreç
ölür. Eğer MaxRequestsPerChild için
0 belirtilmişse sürecin ömrü sonsuz olacaktır.
mpm_netware ve mpm_winnt için
öntanımlı değer 0’dır.
MaxRequestsPerChild için sıfırdan farklı bir
değer belirtilmesi sürecin kullanacağı bellek miktarını sınırlamak
suretiyle olası bellek sızıntılarını engeller.
KeepAlive isteklerinde sadece
ilk istek bu sınıra uygun sayılır. Etkisi ise, davranışın çocuk süreç
başına bağlantı sayısının sınırlanması şeklinde
değişmesidir.
Öntanımlı (derleme sırasında atanan) değer (10000), yapılandırmada
hiçbir MaxRequestsPerChild yönergesi bulunmadığı
durumda kullanılır. Öntanımlı yapılandırma,
"MaxRequestsPerChild 0" dahil pek çok öntanımlı yapılandırma yönergesi
içerir.
| Açıklama: | Boştaki azami evre sayısını belirler |
|---|---|
| Sözdizimi: | MaxSpareThreads number |
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_netware, mpmt_os2, worker |
Boştaki azami evre sayısı. Her MPM bu yönerge karşısında farklı davranır.
worker için MaxSpareThreads 250
öntanımlıdır. Bu MPM boştaki evreleri sunucu genelinde izler. Eğer
sunucuda çok fazla boşta evre varsa, sunucu boştaki evrelerin sayısı bu
sınırın altına inene kadar çocuk süreçleri öldürür.
mpm_netware için MaxSpareThreads 100
öntanımlıdır. Bu MPM tek bir süreç olarak çalıştığından boştaki evre
sayısı aynı zamanda sunucu genelinde boştaki evre sayısıdır.
beos ve mpmt_os2 MPM’leri
mpm_netware gibidir. beos için
MaxSpareThreads 50 öntanımlıyken mpmt_os2
için öntanımlı değer 10’dur.
MaxSpareThreads için değer aralığı sınırlıdır.
Apache belirtilen değeri aşağıdaki kurallara uygun olarak
kendiliğinden düzeltecektir:
mpm_netware modülü, değerin MinSpareThreads değerinden küçük
olmasını gerektirir.worker için değer, MinSpareThreads
ve ThreadsPerChild
toplamına eşit veya büyük olmak zorundadır.| Açıklama: | İsteklerin ani artışında devreye girecek boştaki evrelerin asgari sayısını belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | MinSpareThreads sayı |
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_netware, mpmt_os2, worker |
İsteklerin ani artışında devreye girecek boştaki evrelerin asgari sayısı. Her MPM bu yönerge karşısında farklı davranır.
worker için MinSpareThreads 75
öntanımlıdır ve bu modüller boştaki evreleri sunucu genelinde
izler. Eğer sunucuda boştaki evre sayısı yetersizse, sunucu boştaki
evrelerin sayısı bu sınırın üstüne çıkana kadar çocuk süreç
oluşturur.
mpm_netware için MinSpareThreads 10
öntanımlıdır ve tek süreç kendisi olduğundan izleme sunucu genelinde
yapılır.
beos ve mpmt_os2 modülleri
mpm_netware gibidir. beos için
MinSpareThreads 1 öntanımlı iken mpmt_os2
için öntanımlı değer 5’tir.
| Açıklama: | Ana sürecin süreç kimliğinin (PID) kaydedileceği dosyayı belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | PidFile dosya |
| Öntanımlı: | PidFile logs/httpd.pid |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker |
PidFile yönergesi, sunucunun artalan sürecinin
süreç kimliğinin kaydedileceği dosyayı belirler. Dosya ismi mutlak dosya
yoluyla belirtilmemişse dosya yolunun ServerRoot dizinine göre belirtildiği kabul
edilir.
PidFile /var/run/apache.pid
Sunucuya sinyal gönderebilmek çoğunlukla işe yarar. Böylece ErrorLog ve TransferLog dosyaları kapatılıp
yeniden açılır ve yapılandırma dosyaları yeniden okunur. Bu,
PidFile dosyasında belirtilen süreç kimliğine bir
SIGHUP (kill -1) sinyali gönderilerek yapılır.
Günlük dosyasının yeri ve güvenlik ile ilgili
uyarılar PidFile dosyası içinde sözkonusu
olabilir.
Apache 2’de sunucuyu (yeniden) başlatırken veya durdururken sadece
apache2ctl betiğini kullanmanız önerilir.
| Açıklama: | TCP alım tamponu boyu |
|---|---|
| Sözdizimi: | ReceiveBufferSize bayt-sayısı |
| Öntanımlı: | ReceiveBufferSize 0 |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker |
Sunucu TCP alım tamponu boyunu bayt-sayısı ile belirtilen bayta ayarlayacaktır.
0 değeri atarsanız sunucu işletim sistemi öntanımlısını
kullanacaktır.
| Açıklama: | Çocuk süreçler için eşgüdüm verisini saklamakta kullanılan dosyanın yerini belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | ScoreBoardFile dosya-yolu |
| Öntanımlı: | ScoreBoardFile logs/apache_status |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_winnt, prefork, worker |
Apache ana ve çocuk süreçler arasında iletişim için bir çetele tutar. Bazı mimariler bu iletişimi kolaylaştırmak için bir dosya gerektirir. Eğer yönerge belirtilmezse Apache çeteleyi önce tamamen bellekte oluşturmayı dener (anonim paylaşımlı bellek kullanarak); bunda başarılı olamazsa dosyayı diskte oluşturmaya çalışacaktır (paylaşımlı belleğe eşlemli dosya kullanarak). Bu yönergenin belirtilmesi Apache sunucusunun dosyayı daima diskte oluşturmasına sebep olur.
ScoreBoardFile /var/run/apache_status
Paylaşımlı belleğe eşlemli dosya, çeteleye doğrudan erişmesi gereken üçüncü parti uygulamalar için yararlıdır.
Eğer ScoreBoardFile yönergesi ile bir dosya
belirtecekseniz, dosyayı bir RAM diske yerleştirerek hız artışı
sağlayabilirsiniz. Fakat, günlük dosyası yerleştirme ve güvenlik ile ilgili uyarılara
benzer uyarılara karşı dikkatli olunuz.
| Açıklama: | TCP tamponu boyu |
|---|---|
| Sözdizimi: | SendBufferSize bayt-sayısı |
| Öntanımlı: | SendBufferSize 0 |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker |
Sunucu TCP gönderim tamponu boyunu bayt-sayısı ile belirtilen bayta ayarlayacaktır. Yüksek hızlı yüksek yataklık süresi için standart işletim sistemi öntanımlılarını arttırmak çok yararlıdır (örneğin, kıtalar arası hızlı borularda olduğu gibi 100 ms civarında).
0 değeri atarsanız sunucu işletim sistemi öntanımlısını
kullanacaktır.
Yüksek hızlı yüksek yataklık süreli bağlantılarda daha iyi başarım elde etmek için işletim sisteminizde bazı yapılandırmalara gitmeniz gerekebilir.
Bazı işletim sistemlerinde daha büyük bir
SendBufferSize ile sonuçlanan TCP davranışındaki
değişiklikler, EnableSendfile
yönergesine OFF atanmadıkça görülmeyebilir. Bu etkileşim sadece duruk
dosyalarda ortaya çıkar.
| Açıklama: | Ayarlanabilir süreç sayısının üst sınırını belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | ServerLimit sayı |
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | prefork, worker |
prefork modülü söz konusu olduğunda bu yönerge, Apache
sürecinin ömrü boyunca MaxClients yönergesine atanabilecek
azami değeri belirler. worker modülü sözkonusu
olduğunda ise, Apache sürecinin ömrü boyunca MaxClients yönergesine atanabilecek
azami değeri ThreadLimit ile
birlikte belirler. Bu yönergeyi bir yeniden başlatma sırasında
değiştirirseniz bu değişiklik yok sayılır fakat MaxClients değişiklikleri dikkate
alınır.
Bu yönergenin kullanılması özel bir dikkat gerektirir. Eğer
ServerLimit gereğinden yüksek bir değere
ayarlanırsa, gereksiz yere paylaşımlı bellek ayrılmış olur. Eğer
ServerLimit ve MaxClients değerleri sistemin
işleyebileceğinden daha yüksek değerlere ayarlanırsa Apache
başlayamayacağı gibi sistemi kararsız hale de getirebilir.
Bu yönergeyi prefork modülü ile sadece MaxClients yönergesine 256’dan
(öntanımlı) daha büyük bir değer atayacaksanız kullanınız. Bu yönergeye
MaxClients için atamak
istediğiniz değerden fazlasını atamayınız.
worker modülü söz konusu olduğunda bu yönergeyi
MaxClients ve
ThreadsPerChild ayarları 16
sunucu sürecinden (16 öntanımlıdır) fazlasını gerektiriyorsa
ayarlayınız. Bu yönergeye MaxClients
ve ThreadsPerChild için gerekli gördüğünüz
sunucu süreci sayısından fazlasını atamayınız.
Sunucu içinde derlenmiş olarak ServerLimit 20000
şeklinde bir zorlayıcı sınır vardır (prefork için
200000’dir). Bu önlem, yazım hatalarının istenmeyen sonuçlara yol
açmasını engellemek için düşünülmüştür.
| Açıklama: | Sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan çocuk süreçlerin sayısını belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | StartServers sayı |
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | mpmt_os2, prefork, worker |
StartServers yönergesi, sunucunun başlatılması
sırasında oluşturulan çocuk süreçlerin sayısını belirler. Süreç sayısı
normal olarak yüke bağlı olarak değişse de bu değerin ayarlanmasını
gerektirecek küçük bir sebep vardır.
Öntanımlı değer MPM’den MPM’e fark eder. Öntanımlı değer
worker için 3 iken
prefork için 5 ve
mpmt_os2 için 2’dir.
| Açıklama: | Sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan evrelerin sayısını belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | StartThreads sayı |
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | beos, mpm_netware |
StartThreads yönergesi, sunucunun başlatılması
sırasında oluşturulan evrelerin sayısını belirler. Evre sayısı normal
olarak yüke bağlı olarak değişse de bu değerin ayarlanmasını
gerektirecek küçük bir sebep vardır.
mpm_netware için StartThreads 50
öntanımlı olup, sadece tek bir süreç olduğundan, sunucunun başlatılması
sırasında oluşturulan evrelerin toplam sayısı 50’dir.
beos için StartThreads 10 öntanımlı olup
sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan evrelerin toplam sayısı
10’dur.
| Açıklama: | Çocuk süreç başına ayarlanabilir evre sayısının üst sınırını belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | ThreadLimit sayı |
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | mpm_winnt, worker |
| Uyumluluk: | mpm_winnt için Apache 2.0.41 ve sonrasında mevcuttur. |
Bu yönerge, Apache sürecinin ömrü boyunca ThreadsPerChild yönergesine
atanabilecek azami değeri belirler. Bu yönergeyi bir yeniden başlatma
sırasında değiştirirseniz bu değişiklik yok sayılır fakat ThreadsPerChild değişiklikleri dikkate
alınır.
Bu yönergenin kullanılması özel bir dikkat gerektirir. Eğer
ThreadLimit değeri ThreadsPerChild değerinden yüksek bir
değere ayarlanırsa, gereksiz yere paylaşımlı bellek ayrılmış olur. Eğer
ThreadLimit ve ThreadsPerChild değerleri sistemin
işleyebileceğinden daha yüksek değerlere ayarlanırsa Apache
başlayamayacağı gibi sistemi kararsız hale de getirebilir. Bu yönergeye
Apache sunucusunun çalışması için öngörülmüş en büyük değerden daha
yükseğini atamayınız.
ThreadLimit yönergesinin öntanımlı değeri
mpm_winnt için 1920, diğerleri için
64’tür.
Sunucu içinde derlenmiş olarak ThreadLimit 20000
şeklinde bir zorlayıcı sınır vardır (mpm_winnt için
15000’dir). Bu önlem, yazım hatalarının istenmeyen sonuçlara yol
açmasını engellemek için düşünülmüştür.
| Açıklama: | Her çocuk süreç tarafından oluşturulan evrelerin sayısını belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | ThreadsPerChild sayı |
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | mpm_winnt, worker |
Bu yönerge, her çocuk süreç tarafından oluşturulan evrelerin sayısını
belirler. Çocuk süreçler bu evreleri başlatıldıklarında oluştururlar ve
bundan daha fazlasını asla oluşturmazlar. mpm_winnt
gibi sadece bir çocuk sürecin bulunduğu bir MPM kullanıyorsanız, bu
sayı sunucunun tüm yükünü kaldırabilecek kadar büyük olmalıdır.
worker gibi çok çocuk süreçli bir MPM kullanıyorsanız,
toplam evre sayısı sunucunun tüm yükünü kaldırabilecek kadar
büyük olmalıdır.
ThreadsPerChild için öntanımlı değer
mpm_winnt kullanıldığında 64 diğerleri
için 25’tir.
| Açıklama: | İstemci bağlantılarını elde eden evreler tarafından kullanılan yığıtın bayt cinsinden uzunluğunu belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | ThreadStackSize boyut |
| Öntanımlı: | NetWare üzerinde 65536; diğer işletim sistemlerinde
değişir. |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | mpm_netware, mpm_winnt, event, worker |
| Uyumluluk: | Apache 2.1 ve sonrasında mevcuttur. |
ThreadStackSize yönergesi, istemci
bağlantılarını elde eden evreler ve bu bağlantıları işlemekte yardımcı
olan modül çağrıları tarafından kullanılan yığıtın bayt cinsinden
uzunluğunu belirler. Çoğu durumda işletim sistemi yığıtı uygun bir
boyuta ayarlar, fakat yine de ayarlanmasını gerektirecek bazı durumlar
olabilir:
ThreadStackSize yönergesine daha büyük yığıt
boyu atanarak çözümlenir. Böyle bir ayarlamayı sadece üçüncü parti
modülün üreticisi bunun gerekliliğini belirtmişse veya Apache’nin
evre yığıt boyutunun küçüklüğünden dolayı çöktüğü teşhis edildiği
takdirde yapınız.ThreadStackSize yönergesi ile bu boyuttan daha
düşük bir değer atanmışsa çocuk süreç başına evre sayısının yüksek
olduğu durumlarda bu yığıt yetmeyebilir. Böyle bir ayarlama sadece
sunucunun öldüresiye denendiği dolayısıyla yığıt boyutlarının aşırı
zorlandığı deneme ortamlarında yapılmalıdır. Gereken en küçük yığıt
boyutu kullanılan modüllerle sıkı sıkıya ilintilidir, fakat sunucu
yapılandırmasında yapılan bir değişiklik mevcut
ThreadStackSize ayarını geçersiz hale
getirebilir.ThreadStackSize değerinin azaltılması önerilmez.
Bazı platformlarda (Linux dahil), 128000 değeri zaten çok düşüktür ve bazı
modüllerde çökmelere sebep olabilmektedir.| Açıklama: | İsteklere yanıt verecek sunucunun ait olacağı kullanıcıyı belirler. |
|---|---|
| Sözdizimi: | User unix-kullanıcısı |
| Öntanımlı: | User #-1 |
| Bağlam: | sunucu geneli |
| Durum: | MPM |
| Modül: | prefork, worker |
| Uyumluluk: | Apache 2.0’dan itibaren sadece sunucu geneli için geçerlidir. |
User yönergesi, sunucunun hangi kullanıcı olarak
isteklere yanıt vereceğini belirler. Bu yönergenin uygulanabilmesi için
sunucunun root olarak çalıştırılmış olması gerekir.
Sunucuyu root dışında bir kullanıcı başlattığı takdirde,
sunucu belirtilen kullanıcıya geçemez ve mevcut kullanıcıyla çalışmaya
devam eder. Eğer sunucuyu root olarak başlatmışsanız ana
süreç root olarak çalışmaya devam edecektir. unix-kullanıcısı
şunlardan biri olabilir:
# ardından kullanıcı numarasıBu yönergede belirtilecek kullanıcının, başkaları tarafından üzerinde
değişiklik yapılabilecek dosyalardan başkasına erişemeyen bir kullanıcı
olmaması gerektiği gibi, HTTP isteklerini işlemek dışında işlemler de
yapabilen bir kullanıcı olmamalıdır.
Çalışan sunucu için özellikle yeni bir grup atamanız önerilir. Bazı
sistem yöneticileri nobody kullanıcısını kullanırlar fakat
nobody kullanıcısı sistemde başka amaçlarla
kullanılabildiğinden bu her zaman mümkün olmadığı gibi arzulanan da
değildir.
Ne yaptığınızı ve ne tehlikelere yol açacağınızı bilmiyorsanız
User (veya Group) yönergesine değer olarak
root atamayınız.
Özel bilgi: Bu yönergenin <VirtualHost> taşıyıcısı içinde kullanımı
artık desteklenmemektedir. Sunucunuzu suexec için
yapılandırırken SuexecUserGroup yönergesini
kullanınız.